Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Ποια τιμωρία «πιάνει»;




Ακόμα δεν «βγήκε από το αυγό» και θέλει να είναι το αφεντικό. Έχετε την εντύπωση ότι σας σέρνει από τη μύτη και δεν ξέρετε πώς να βάλετε όρια και ποια τιμωρία θα το συμμορφώσει. Το μυστικό είναι: ψυχραιμία και όχι βία.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν φορές που τα παιδιά είναι ικανά με την συμπεριφορά τους να μας φτάσουν στα όρια της απόγνωσης και στην κυριολεξία να μας εξαντλήσουν ψυχολογικά. Και εκεί, ο κάθε γονιός προσπαθεί να «εφεύρει» την πιο «αποτελεσματική» τιμωρία για να βάλει φρένο στο ατίθασο πιτσιρίκι του.

Είτε με φωνές, είτε με σωματική βία, είτε με καλοπιάσματα, είτε με απαγορεύσεις, ακόμα και στέλνοντας το στην απομόνωση του δωματίου του για λίγο. Όπως θα έχετε αντιληφθεί και εσείς, το περίεργο είναι ότι τις περισσότερες φορές, ότι κι αν έχουμε σκεφτεί, απλά δεν φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα, γιατί μετά από λίγη ώρα, εκείνο συνεχίσει απτόητο! 

Άρα, τι κάνουμε; Μήπως χρειάζεται κάποια πιο δραστική τιμωρία; Και ποια είναι η έννοια της τιμωρίας όπως την φαντάζεται ο καθένας μας; Ουσιαστικά αυτό που θέλουμε όλοι μας είναι να του μάθουμε να φέρεται σωστά και συνετά, από μόνο του, και όχι επειδή φοβάται την τιμωρία. Υπάρχει τρόπος να τα καταφέρουμε;

Διαχωρίστε την τιμωρία από την «εκδίκηση»

Να βάζετε στο παιδί τιμωρίες οι οποίες έχουν άμεση και λογική σχέση με το παράπτωμά του, διαφορετικά το παιδί θα εκλαμβάνει την τιμωρία σας σαν μια καθαρή μορφή εκδίκησης και δεν θα έχει κανένα νόημα και αποτέλεσμα, παρά μόνο να δηλητηριάζουν μακροπρόθεσμα τις σχέσεις σας και δημιουργούν ένα άσχημο κλίμα μεταξύ σας. Για παράδειγμα: Δεν μπορούμε να πούμε σε ένα παιδί «δεν θα πάμε βόλτα το απόγευμα επειδή δεν τρως όλο σου το φαγητό». Ακούγεται παράλογο και είναι. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Αυτή η έλλειψη σύνδεσης μεταξύ της συμπεριφοράς του παιδιού και της τιμωρίας προκαλεί στα παιδιά σύγχυση και την αίσθηση πως τα εκδικούμαστε. Μπορούμε όμως να του πούμε «δεν θα φας γλυκό, αν δεν φας το φαγητό σου πρώτα».


Μάθετε το παιδί ότι την έννοια της «συνέπειας των πράξεων μας»

Αφήσετε το παιδί να υποστεί τις φυσικές συνέπειες των πράξεων του, χωρίς να του επιβάλλετε εσείς την τιμωρία του. Για παράδειγμα, το παιδί σας αρνείται να μαζέψει τα παιχνίδια του, παρά τη δική σας ενθάρρυνση και τις συμβουλές σας ότι κινδυνεύουν να χαθούν. Και δυστυχώς χάνει ένα παιχνίδι του. Δεν χρειάζεται να το τιμωρήσετε για να διορθωθεί, απλώς, αφήστε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους. Δείξτε κατανόηση, με φράσεις τύπου «είναι λυπηρό να χάνεις ένα παιχνίδι σου. Τι κρίμα!», και παρηγορήστε το. Όταν σας ζητήσει όμως να του το αγοράσετε πάλι, εξηγήστε του ήρεμα και απλά ότι δεν ευθύνεστε εσείς για την απώλειά του και υπενθυμίστε του ότι ήταν δική του η απόφαση να μην μαζέψει τα παιχνίδια του, με κίνδυνο κάποιο να χαθεί. Έτσι, θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες της επιλογής του.Ουσιαστικά η έννοια της τιμωρίας είναι ότι καθετί έχει και το τίμημα του και ότι θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του και της συμπεριφοράς του. Μάθετέ του ότι οι συνέπειες ακολουθούν σχεδόν πάντα μία λάθος επιλογή ή συμπεριφορά και αυτό ισχύει για όλους –όχι μόνο για τα παιδιά.


Βάλτε όρια και κανόνες

Για να καταλάβουν τα παιδιά τα όρια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι δύο γονείς να έχετε κοινές απόψεις και αντιδράσεις για τη διαπαιδαγώγηση και να είστε σταθεροί. Δεν μπορεί τη μια μέρα για ένα θέμα να είστε αρνητικοί, και την άλλη για το ίδιο θέμα να είστε ελαστικοί. Οι κανόνες θα πρέπει να ισχύουν για όλα τα μέλη της οικογένειας και όχι μόνο για τα παιδιά. Φροντίστε να τηρούνται χωρίς πολλές-πολλές συζητήσεις και ελαφρύνσεις. Τα παιδιά δέχονται τους κανόνες, όταν εμείς οι γονείς δεν κάνουμε υπερβολές και είμαστε λογικοί στις απαιτήσεις μας. Όταν βάζουμε ένα κανόνα και εξηγούμε με επιχειρήματα γιατί πρέπει να τηρηθεί. Έτσι φαινόμαστε στα μάτια τους σταθεροί, υπολογίσιμοι, δυνατοί και άνθρωποι που μπορεί κανείς να εμπιστευτεί.


Διατηρήστε την αυτοκυριαρχία σας

Ξεκινάμε από το γεγονός ότι κάθε παιδί όταν έχει μια ανάρμοστη συμπεριφορά ξέρει πολύ καλά ότι παραβαίνει κάποιους κανόνες. Κι έπειτα η έκφραση και οι κινήσεις σας (σοβαρεύετε, σηκώνεστε απότομα όρθιοι) του δείχνουν ξεκάθαρα ότι έκανε κάτι κακό. Το παιδί διαισθάνεται την ένταση, διαισθάνεται όμως και την ικανότητά σας να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας ή και το αντίθετο. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Εξάλλου με την κακή συμπεριφορά του το μόνο που επιθυμεί είναι να σας προκαλέσει. Ο στόχος του είναι να καταφέρει να σας κάνει να χάσετε την ψυχραιμία σας και μετά να ασχοληθείτε αποκλειστικά μαζί του και για περισσότερο χρόνο. Αντιδρώντας ψύχραιμα και συγκρατημένα, αποδεικνύετε τη δύναμή σας.Το παιδί αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να σας κάνει ό,τι θέλει. Και βαθιά μέσα του θα αισθάνεται περήφανο και ασφαλές που έχει έναν δυνατό γονιό. Γι’ αυτό, λοιπόν, μετρήσετε από μέσα σας ως το 20, πάρτε βαθιές ανάσες και προσπαθήστε να δείχνετε όσο το δυνατόν λιγότερο εκνευρισμό.


Πείτε «όχι» στο ξύλο

Όταν ο γονιός απλώνει το χέρι πάνω στο παιδί, χωρίς δεύτερη σκέψη, για να δώσει ένα μικρό αθώο μπατσάκι ή ακόμη και ένα γερό ανεπιθύμητο χαστούκι, το μόνο που καταφέρνει είναι ν’ αφήσει ξεκάθαρα σημάδια του στο μάγουλο αλλά και στην ψυχή του παιδιού. Η βία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε καμία περίπτωση στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Μην ξεχνάμε επίσης ότι τα παιδιά πολλές φορές έχουν ως πρότυπα είτε εμάς, είτε μεγαλύτερα αδέρφια, είτε ακόμη και ήρωες καρτούν που δυστυχώς στις μέρες μας είναι συνήθως πολύ βίαιοι. Κατ’ επέκταση αν εμείς δίνουμε το καλό παράδειγμα και αποτρέπουμε την ταύτιση των παιδιών με τέτοια πρότυπα, τότε θα καταφέρουμε να ελαχιστοποιήσουμε τη βία γενικότερα στην οικογένεια.


Μην βάζετε τις φωνές

«Δεν ακούς που σου μιλάω;» Φυσικά και σας ακούει και καταλαβαίνει πολύ καλά τι λέτε αλλά και πως το λέτε. Όμως οι φωνές δεν θα κάνουν το παιδί πιο προσεκτικό και πιο ήσυχο, αντιθέτως το κάνουν αντιδραστικό και το στενοχωρούν. Και το κακό είναι ότι ο τόνος της φωνής μας μπορεί πολύ εύκολα να υψωθεί, χωρίς να συνειδητοποιήσουμε ότι εκείνη τη στιγμή ουσιαστικά φωνάζουμε στο παιδί μας. Και αυτό γιατί τα όρια μεταξύ μιας λογικής κουβέντας με τα παιδιά μας και των διαταγών, των κατηγοριών και των ταπεινωτικών σχολίων είναι πολύ ρευστά. Οι φωνές ντροπιάζουν τα παιδιά και τα ταπεινώνουν. Από την άλλη, μια έντονη σύντομη φωνή είναι πιο αποτελεσματική και σαφώς προτιμότερη από μια συνεχή γκρίνια, ένα διαρκές μάλωμα. Για παράδειγμα: το παιδί δεν έχει πιει το γάλα του και πρέπει να φύγει για το νηπιαγωγείο. Μια φωνή δυνατή με παιχνιδιάρικο αλλά και συνάμα αποφασιστικό ύφος «Τι; Ακόμα δεν ήπιαμε το γάλα μας; Γρήγορα!» μπορεί να κάνει θαύματα. Και μπορεί το παιδί να αναρωτιέται γιατί το λέτε με τόσο έντονη φωνή, αλλά το σημαντικό είναι ότι καταλαβαίνει ότι εκείνη τη στιγμή είστε σοβαροί, ότι δεν είναι παιχνίδι και πρέπει να συμμορφωθεί.


Προσπαθήστε να καταλάβετε τα αίτια της συμπεριφοράς του

Υπάρχουν διάφορες αιτίες για την παιδική προκλητική συμπεριφορά. Γι’ αυτό λοιπόν είναι λάθος να τις προσπερνάτε έτσι απλά και σιωπηλά. Όταν το παιδί κάνει ανοησίες συνειδητά, τότε σημαίνει ότι κάτι μπορεί να το απασχολεί και πρέπει να το συζητήσετε με τον σύντροφό σας και με όλους τους ενήλικες που βρίσκονται κοντά στο παιδί (παππούδες, δασκάλα, babysitter). Και φυσικά θα μιλήσετε και με το ίδιο το παιδί. Θα πρέπει να αναρωτηθείτε τι κρύβεται πίσω από την προκλητική συμπεριφορά του παιδιού. Ασχολείστε αρκετά μαζί του; Του λείπετε; Ζηλεύει κάποιο αδελφάκι; Είστε χαλαροί και ευδιάθετοι όταν επιστρέφετε σπίτι; Μήπως η συμπεριφορά του είναι η «απάντησή» του στη δική σας στάση απέναντι του;


Δείξτε αδιαφορία

Μερικές φορές, ακόμη και η αδιαφορία στην προκλητική του συμπεριφορά και ο προσανατολισμός του ενδιαφέροντος σε κάτι άλλο βοηθούν το αδιάλλακτο παιδί σημαντικά. Ακόμη και η αρνητική προσοχή (δηλαδή η τιμωρία) είναι πιο θεμιτή για κάποια παιδιά απ’ ό,τι η αδιαφορία μας. Ασχοληθείτε με το παιδί όσο περισσότερο μπορείτε, κάντε μαζί του πράγματα που αρέσουν και στους δύο ενισχύστε τις θετικές συμπεριφορές και θα δείτε τη διαφορά.


Επαινέστε την καλή του συμπεριφορά

Πολλά παιδιά είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στην κριτική. Ένας πολύ καλός τρόπος για να τους δείξετε το λάθος τους, χωρίς να τα πληγώνετε είναι η μέθοδος «έπαινος – κριτική - έπαινος». Για παράδειγμα, πείτε στο παιδί: «Η δασκάλα μου είπε ότι είσαι πολύ καλός στα μαθηματικά. Πρέπει όμως να κάνεις πιο μελετημένα τις ασκήσεις σου. Έχεις βελτιωθεί πολύ όμως». Έτσι, σταδιακά θα καταλάβει ότι μπορεί να κερδίζει το ενδιαφέρον σας με θετικό τρόπο και να εισπράττει τον έπαινο.




http://www.imommy.gr

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

10 ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!

151. «Ήσουν πάντα ένα συν στη ζωή μου».
Εξηγήστε στο παιδί σας πόσο σημαντική είναι η παρουσία του για σας καθημερινά.
Είναι ό.τι πιο υπέροχο μπορεί ν’ ακούσει. Το να ξέρει ένα παιδί πως είναι ό,τι καλύτερο συνέβη στη ζωή σας, βάζει τα θεμέλιαγια να μεγαλώσει με όμορφα συναισθήματα για τον εαυτό του.

2. «Είναι καλό να μιλάς»
Όταν ένα παιδί παραπονιέται για κάτι, συνήθως δεν λέει …παραμύθια, αλλά ζητά να μάθει με ποιον τρόπο να χειριστεί μια δυσάρεστη κατάσταση. Αντί, λοιπόν, να του Πείτε «σταμάτα να λες παραμύθια», δοκιμάστε το «έλα να δούμε μαζί τι θα κάνουμε». Αυτό θα δείξει στο παιδί τις στρατηγικές με τις οποίες θα μπορεί στο μέλλον να αντιμετωπίσει αντίστοιχα προβλήματα, αλλά και Θα του δώσει να καταλάβει ότι ενδιαφερόσαστε για το τι του συμβαίνει.

3. «Είμαι πολύ περήφανος/η για εσένα. Τα κατάφερες πολύ καλά»
Το να γνωρίζει ένα παιδί πόσο υπερήφανοι είναι οι γονείς του για κάτι που έκανε - απλό η περισσότερο σύνθετο - του δίνει κίνητρα για να δοκιμάσει περισσότερο τις δυνάμεις του. Έτσι, δεν χρειάζεται να φοβόσαστε να επαινείτε συχνά το παιδί σας, ακόμη και για τις πιο μικρές κατακτήσεις του.

4. «Είπα, όχι»
Τα παιδιά έχουν ανάγκη τα όρια και την καθοδήγηση. Είναι σημαντικό να συμπεριφέρεστε με σεβασμό στα παιδιά, όμως χρειάζονται και την ωριμότητά σας για να γνωρίσουν τα μονοπάτια τη υπεύθυνης συμπεριφοράς. Τα παιδιά που δεν γνωρίζουν περιορισμούς, αισθάνονται ανασφαλή.

5. «Δεν πειράζει να κλαις ή να νιώθεις στενοχωρημένος»
Η πιο κοινή απάντηση σ’ ένα παιδί που κλαίει, είναι: «Έλα, έλα τώρα μην κλαις». Αυτό όμως περνά στο παιδί το μήνυμα πως είναι αδυναμία το να κλαίει κανείς και πως είναι καλύτερο να κλειδώσει μέσα του τα συναισθήματά του. Αν το παιδί πονάει ή είναι στενοχωρημένο, δοκιμάστε να του πείτε: «Αν σε πονάει, κλάψε μέχρι να σου περάσει». Δίνοντάς του την άδεια να κλάψει, του δίνετε τη δυνατότητα να αναμετρηθεί το ίδιο με τα συναισθήματά του και όχι με το πώς νομίζετε εσείς πως Θα πρέπει να νιώθει.

6. «Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις οτιδήποτε»
Τα παιδιά σήμερα έχουν πολύ φορτωιιένο πρόγραμμα. Όλο και με κάτι ασχολούνται: μπαλέτο, μαθήματα μουσικής, αθλητισμό. Αρκεί να το πουν οι γονείς και τα παιδιά είναι έτοιμα να κάνουν τα πάντα. Ξεχνάμε, όμως, πως ακριβώς όπως και οι μεγάλοι, έτσι και τα παιδιά έχουν ανάγκη από χρόνο χωρίς να κάνουν τίποτε, να ξεκουραστούν και να ονειροπολήσουν. Ο υπερβολικός προγραμματισμός καταστρέφει τη δημιουργικότητα του παιδιού, αλλά και το Παιχνίδι που χρειάζεται.

7. «Δεν πειράζει να κάνεις λάθη»
Ίσως είναι πάνω από τις δυνάμεις σας το να μείνετε ήρεμοι, όταν το παιδί σας αδειάσει τις κόκκινες νερομπογιές του πάνω στο αγαπημένο σας λευκό τραπεζομάντιλο. Δεν είναι, όμως. τόσο δύσκολο το να το βοηθήσετε να μάθει Πως όλοι κάνουν λάθη. Όλα τα παιδιά έχουν ατυχήματα, καθώς μεγαλώνουν. Το να τα κρατάτε σε απόσταση ή το να φοβούνται μήπως κάνουν κάτι λάθος, σε καμιά περίπτωση δεν τα βοηθά να νιώσουν αυτοπεποίθηση, να μεγαλώσουν νιώθοντας ικανά να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους.

8. «Είσαι πολύ έξυπνος, που τα κατάφερες»
Δίνοντας στο παιδί την ευκαιρία να φτιάχνει μόνο του κάτι ή να λύνει δύσκολα παιχνίδια, το κάνει να νιώθει αυτοπεποίθηση.Αν πάλι αποτύχει, μπορείτε νιτ πείτε: «Μπράβο σου, που προσπάθησες». Αν πάλι το κάνει με επιτυχία, έχετε μια πολύ καλή ευκαιρία να το επαινέσετε.

9. «Μου αρέσεις, γιατί είσαι εσύ»
Την άνευ όρων αγάπη την έχουμε ανάγκη όλοι. Ένα παιδί χρειάζεται πολύ περισσότερο να ξέρει και να αισθάνεται πως είναι πολύ καλά όπως είναι εκείνη τη στιγμή. Λέγοντάς του κάτι τέτοιο, του λέτε ταυτόχρονα πως δεν χρειάζεται να σας αποδείξει τίποτα: αρκεί που βρίσκεται εκεί για σας.

10. «Σ’ αγαπώ»
Είναι οι πιο όμορφες λέξεις που Θα μπορούσε ν’ ακούσει ένα παιδί. Ως γονείς, οφείλουμε να τις χρησιμοποιούιιε τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. 


http://www.agioritikovima.gr/perizois/14744-uperocha-prag


ΔΟΕ: Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την Αξιολόγηση (Σχετ: πρόσκληση του Υπουργού στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.)


Αρ. Πρωτ:1869Αθήνα 5/2/2013

Προς
Τον Υπουργό Παιδείας
κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο
Κοιν.
1. Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε.
2. Μ.Μ.Ε.

Θέμα: Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την Αξιολόγηση
Σχετ: πρόσκληση του Υπουργού στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

Κύριε Υπουργέ,
            Σε απάντηση της πρόσκλησης σας προς το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για συνάντηση - συζήτηση και κατάθεση των προτάσεων της Ομοσπονδίας μας επί του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, σας υπενθυμίζουμε τα εξής:
  • Στις συναντήσεις που είχαμε μαζί σας, στις 18 Ιουλίου, στις 10 Σεπτεμβρίου και στις 20 Νοεμβρίου 2013,επανειλημμένα σας γνωστοποιήσαμε τις θέσεις μας για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.
  • Σας είχαμε τονίσει πως δεν μπορεί να υπάρξει για το θέμα αυτό οποιαδήποτε συμμετοχή μας σε διάλογο όσο η αξιολόγηση συνδέεται με τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών που προβλέπονται στο υπάρχον νομικό πλαίσιο (Νόμοι 3848/2010 και 4024/2011). Σας θυμίζουμε ότι είχατε εκφραστεί θετικά στις ανωτέρω παρατηρήσεις μας όπως και για τις άλλες θέσεις που σας αναπτύξαμε. Δυστυχώς με θλίψη διαπιστώνουμε ότι στο προσχέδιο Π.Δ. κανένα από τα στοιχεία που σας καταθέσαμε δεν έχει ληφθεί υπόψη.
  • Οι αυθαίρετες, αντιπαιδαγωγικές και αντιεπιστημονικές ποσοστώσεις που προβλέπονται στο Ν.4024/2011 (προάγεται το 90% των εκπαιδευτικών από τον βαθμό Ε στον Δ, το 80% στον Γ, το 70% στον Β και το 30% στον Α) δείχνουν ξεκάθαρα πως για οικονομικούς και μόνο λόγους χρησιμοποιείτε την αξιολόγηση προκειμένου να καθηλωθούν ακόμη περισσότερο οι μισθοί των εκπαιδευτικών.
  • Αρνούμαστε με τη συμμετοχή μας να νομιμοποιήσουμε ένα διάλογο που χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα ήδη ειλημμένων αναχρονιστικών και αντιδραστικών αποφάσεων που θα επαναφέρουν την εκπαίδευση σε εποχές αυταρχισμού και τρομοκρατίας που είναι καταδικασμένες στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας.
  • Ο κλάδος των εκπαιδευτικών έχει δώσει μεγάλους αγώνες για την παιδαγωγική ελευθερία και τη δημοκρατία στο σχολείο και είναι αντίθετος σε κάθε μορφή αξιολόγησης - χειραγώγησης που κατηγοριοποιεί τα σχολεία και τιμωρεί τους εκπαιδευτικούς.
Η προσπάθεια να απαλλαγεί το κράτος από τις διαχρονικές του ευθύνες και να υποδειχθεί ο εκπαιδευτικός ως μοναδικός υπαίτιος των προβλημάτων της εκπαίδευσης, είναι άδικη, επικίνδυνη και δε βοηθάει στη δημιουργία παιδαγωγικού κλίματος στα σχολεία, το οποίο είναι απαραίτητο προκειμένου να έχουμε εκπαίδευση αντάξια των αναγκών της εποχής που διανύουμε.
Κύριε Υπουργέ,
            Όπως αντιλαμβάνεστε, παρά το γεγονός ότι πάντα είμαστε υπέρ του ουσιαστικού και γόνιμου διαλόγου που πραγματοποιείται με σεβασμό των δυο πλευρών που συμμετέχουν, δεν υπάρχει πεδίο ειλικρινούς συζήτησης για ένα νομοθέτημα το οποίο στέλνει τον εκπαιδευτικό στο «απόσπασμα».
Σας δηλώνουμε, όμως,  πως η αποσύνδεση από την πλευρά σας της βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης των εκπαιδευτικών και των αυθαίρετων και αντιπαιδαγωγικών και αντιεπιστημονικών ποσοστώσεων από την αξιολόγηση, θα μπορούσε να αποτελέσει προϋπόθεση επικοινωνίας και διαλόγου στα πλαίσια της αναγνώρισης της αναγκαιότητας της εξασφάλισης ομαλότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΙ Ο ΛΥΚΟΣ


Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Tears speak for themselves


Tears speak for themselves

by PAULO COELHO on FEBRUARY 2, 2013
L1010592Our great goal in life is to love. The rest is silence.
We need to love.
Even when it leads us to the land where the lakes are made of tears, to that secret, mysterious place, the land of tears!
Tears speak for themselves. And when we feel that we have cried all we needed to cry, they still continue to flow.
But when we believe that our life is destined to be a long walk through the Vale of Sorrows, the tears suddenly vanish.
Because we managed to keep our heart open, despite the pain.
Because we realised that the person who left us did not take the sun with them or leave darkness in their place.
They simply left, and with every farewell comes a hidden hope.
It is better to have loved and lost than never to have loved at all.
 
 
taken from MANUSCRIPT FOUND IN ACCRA
http://paulocoelhoblog.com/2013/02/02/tears-speak-for-themselves/ 

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΠΙΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ


Written by Μάρλεν Κεφαλίδου on 31 January 2013.

Η ικανότητα να γράφουμε είναι μια πιο σύνθετη ικανότητα από όσο νομίζουμε. Το γράψιμο επηρεάζεται από την ανάπτυξη τηςαισθησιοκινητικήςαντιληπτικής και γνωστικής ικανότητας. Ο πιο σωστός και κοινά αποδεκτός τρόπο να πιάνουμε το μολύβι είναι με τα τρία δάχτυλα (αντίχειρας – δείκτης – μέσος) τα δάχτυλα δηλαδή που κάνουμε το σταυρό μας. Παρόλα αυτά υπάρχουν και άλλοι τρόποι πιασίματος του μολυβιού που είναι το ίδιο αποτελεσματικοί σύμφωνα με τους επιστήμονες. Είναι πολύ σημαντικό να πιάνουμε σωστά το μολύβι με όσο το δυνατόν λιγότερη πίεση στους μύες.
Είναι σημαντικό το παιδί από τη στιγμή που αρχίζει να πιάνει στα χέρια του μολύβι (ξυλομπογιά, μαρκαδόρο ή οποιοδήποτε αντικείμενο γραφής) να περάσει από όλα τα στάδια πιασίματος και να μην περιμένουμε να κρατήσει σωστά το μολύβι. Και είναι σημαντικό, γιατί βοηθάει στην εξάσκηση της λεπτής κινητικότητας και της γενικότερης ικανότητας του χεριού να πιάνει. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να πιέζουμε τα μικρά παιδιά να πιάνουν σωστά το μολύβι και να τα ζορίζουμε να το κρατήσουν όπως θέλουμε εμείς, αλλά να τους δίνουμε το χρόνο που χρειάζονται να προσαρμόζονται στο σωστό τρόπο κρατήματος του μολυβιού. Αν το παιδί μάθει να κρατάει λάθος το μολύβι (επειδή το πιέσαμε να το κάνει νωρίτερα) το πιθανότερο είναι πως μετά δε θα μπορέσει να διορθώσει το λάθος κράτημα του μολυβιού.

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Η θέση ΠΑΣΚ-ΔΗΣΥ στο σχέδιο Π.Δ. του Υπ. Παιδείας για την αξιολόγηση


                          
 Αθήνα 24 Γενάρη 2013
                                                    

 

Η θέση μας στο σχέδιο Π.Δ. του Υπ. Παιδείας

για την αξιολόγηση


ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ

(αίτημα του διεκδικητικού πλαισίου της μεγάλης απεργίας του 2006)


       
Τριάντα χρόνια μετά την κατάργηση του επιθεωρητή και του επιθεωρητισμού - το 1982 από την κυβέρνηση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου - ο Υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος έδωσε στη δημοσιότητα το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση. Όπως αναφέρεται στην επιστολή που απέστειλε στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες το σχέδιο Π.Δ. «συντάχθηκε στο πλαίσιο των Νόμων 4024/2011 και 4072/2012».
          Είναι προφανές, από την επιστολή και μόνο, ότι η αξιολόγηση – χειραγώγηση που προβλέπει ο 4024/12 για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα επεκτείνεται και στην εκπαίδευση.   Οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται από μονοπρόσωπα όργανα (Δ/ντή – Σχολ. Σύμβουλο) και κατατάσσονται σε κατηγορίες.
          Το σχέδιο του Π.Δ. μας γυρίζει ακριβώς 30 χρόνια πίσω, στην προ του 1982 εποχή, αφού τα όσα προβλέπει, με ελάχιστες παραλλαγές, ίσχυαν και τότε:
·                     Ο επιθεωρητής και ο Διευθυντής του σχολείου αξιολογούσε τότε, ο Σχολικός Σύμβουλος και ο Διευθυντής του σχολείου αξιολογεί τώρα.
·                     Ελλιπής, επαρκής, καλός, πολύ καλός, εξαίρετος, κλπ. οι χαρακτηρισμοί τώρα, παρόμοιοι τότε. Το μόνο που αλλάζει είναι η κλίμακα της βαθμολογίας. Αντί για το 50, που ίσχυε ως άριστα τότε, τώρα ισχύει το 100.
·                     Σύνδεση με τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη υπήρχε τότε, ακριβώς το ίδιο υπάρχει και τώρα.
Επιστροφή, λοιπόν, στο παρελθόν με το νέο – υποτίθεται – Π.Δ. Σα να μην πέρασε μια μέρα από τότε!!!
Η παράταξή μας, η Π.Α.Σ.Κ./ΔΗ.ΣΥ., που πρωτοστάτησε στους αγώνες για την κατάργηση του επιθεωρητή και του επιθεωρητισμού που – μαζί με την ίδρυση των παιδαγωγικών τμημάτων το 1982 – ήταν από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις στην ιστορία του Κλάδου, που έδωσε όλες της τις δυνάμεις σ’ αυτά τα 30 χρόνια  - κόντρα στους Νόμους του Αρσένη, του Ευθυμίου, της Γιαννάκου, του Στυλιανίδη και της Διαμαντοπούλου - για να μην επιστρέψουμε στο καθεστώς χειραγώγησης και αστυνομοκρατίας στα σχολεία,  θα δώσει και τώρα τη μάχη μαζί με ολόκληρο τον Κλάδο για να διατηρηθεί το καθεστώς παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας που υπάρχει στα σχολεία, για να μην περάσει το σχέδιο Π.Δ. του Υπουργείου Παιδείας.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

"Εξουθενωτικό το σύστημα εκπαίδευσης",


ΜΑΜΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΧΙΟΝΙΣΕΙ;

της Β.Μαλέα

(Χειμώνας και η πιο συχνή ερώτηση που ακούμε εμείς εδώ στα ορεινά από τα παιδιά μας μάς ανησυχεί και μας προβληματίζει.

Ξεκινώντας την πορεία τους ως μαθητές οι μικροί μας θησαυροί ανοίγουν τα φτερά τους για το συναρπαστικό ταξίδι της ανακάλυψης της γνώσης. Το πρώτο σχολείο  το νηπιαγωγείο είναι  χώρος μάθησης , έκφρασης και δημιουργικότητας με ανοιχτά Αναλυτικά Προγράμματα που βασίζονται στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του παιδιού. Στη μετάβαση τους στις άλλες εκπαιδευτικές βαθμίδες όμως, τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν. Η στόχευση  των μαθητών μας περιορίζεται σε έναν αγώνα βαθμοθηρίας , χάνεται, αργά αλλά σταθερά, η δημιουργικότητα και τα ενδιαφέροντα παραγκωνίζονται. Οι μαθητές  παλεύουν να απομνημονεύσουν στείρες γνώσεις , αποκομμένες από τη ζωή, γνώσεις με κύριο προσανατολισμό την προαγωγή τους στις επόμενες τάξεις και τελικά την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.)

Υπάρχει μία σύγχυση στην κοινωνία, η οποία αντικατοπτρίζεται στη στάση κυρίως των γονιών σχετικά με το τι σημαίνει και πού στοχεύει η εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί εργάζονται για ένα σχολείο εργασίας και συνεργασίας, όπου οι μαθητές πέρα από τις βασικές γνώσεις, συν-διοργανώνουν το μάθημα με βάση τα ενδιαφέροντά τους και συνεργαζόμενοι ανακαλύπτουν γνώσεις και πληροφορίες από το γύρω περιβάλλον. Οι γονείς από την άλλη μεριά, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους τις εισαγωγικές εξετάσεις, απαιτούν κατ΄ οίκον εργασίες, αποστήθιση μαθημάτων. Χάνεται έτσι η ανεκτίμητη εμπιστοσύνη προς τους δασκάλους και η σχέση τους γίνεται ανταγωνιστική.

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

ΗΧΗΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ


Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΗΧΗΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (ΠΟΥΛΙΑ, ΑΜΦΙΒΙΑ, ΕΡΠΕΤΑ, ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ ΑΡΘΡΟΠΟΔΑ, ΨΑΡΙΑ ΑΠΟ ΌΛΟ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ).

ΗΧΟΙ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ ΜΑΖΙ




http://macaulaylibrary.org/ 

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑ /ΩΡΑΡΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ


Τι περιλαμβάνει το σχέδιο νόμου "Οργάνωση και Λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης "
για την Π.Ε. και Δ.Ε. (Διετία- Ειδική Αγωγή-Νηπιαγωγεία), όπως ψηφίστηκε στη Βουλή   

Αιτήματα  των νηπιαγωγών που επιτέλους ψηφίστηκαν. Ζητούσαμε την αλλαγή της οργανικότητας των Νηπιαγωγείων ώστε να δικαιολογείται θέση διευθύντριας/η , που θα μπορεί να συμμετέχει και σε υπηρεσιακά συμβούλια. Το θέμα του ωραρίου θεωρώ πως είναι γνωστό και αποτελούσε το μόνιμο παράπονό μας. Αναμένουμε τώρα την εφαρμογή του!!!!!!
Πάντως μετά από χρόνια κάποια βασικά αιτήματά μας παίρνουν σάρκα και οστά!

Κάτι είναι και αυτό....
θα παραμείνουμε σε εγρήγορση για τους επόμενους αγωνες

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!


ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!
ΤΟ 2013 ΠΙΟ ΩΡΙΜΟΙ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ , ΜΕ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΑΣ ΘΕΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ, ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΤΑΣΗΣ!!!!!



Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Ολοήμερα, αλλά λιγότερα σχολεία, ως τις 2 τα μαθήματα


 
Μέχρι τις 2 το
μεσημέρι τα 
μαθήματα σε όλα τα 
δημοτικά


Έρχονται τα ολοήμερα σχολεία από την ερχόμενη σχολική χρονιά, καθώς στόχος του υπουργείου Παιδείας είναι η μετατροπή όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με παράλληλες συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολικών μονάδων.


Η  δημιουργία ολοήμερων σχολείων θα εξυπηρετήσει δύο στόχους: αφενός την εξυπηρέτηση των μαθητών που θα ολοκληρώνουν τη μελέτη τους στο σχολείο, αφετέρου στην εποχή της κρίσης τη διευκόλυνση των γονιών, οι οποίοι θα αφήνουν στο σχολείο για περισσότερες ώρες τα παιδιά τους κι έτσι θα έχουν τον απαραίτητο χρόνο για να ολοκληρώσουν την εργασία τους. 

Ο υπουργός Παιδείας, κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, δήλωσε στο «ΘΕΜΑ» ότι θα γίνουν συγχωνεύσεις όπου είναι απαραίτητο, με παράλληλη εφαρμογή του Ολοήμερου Σχολείου και του Ενιαίου Αναμορφωμένου Προγράμματος στο σύνολο των σχολείων της χώρας. 

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ


ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ BAZZAR ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΕΣ!!!
ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΝΤΕΚΟΥΠΑΖ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΑΔΡΑΚΙΑ, ΚΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΠΙΑΤΕΛΕΣ...


Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ


Στην αρχή αναγνωρίζουμε το αρχικό γραμμα του ονόματος μας, μαθαίνουμε το όνομα του και τη φωνολούλα του, με τι μας μοιάζει, πώς προφέρεται, που βάζουμε τη γλωσσά, τα χείλη, τα δόντια;
Παίζουμε παιχνίδια προφορικά με το αρχικό μας γράμμα.



Κατέβασα από τον υπολογιστή αρκετές εικόνες με ζώα και  αντικείμενα που η ονομασία τους ξεκινά με το ίδιο γραμμα με το αρχικό των ονομάτων των παιδιών.(έκανα αναζήτηση στο google εικόνες, πατώντας τη λεξη που αναζητούσα +coloring pages)


Π.χ.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

ΕΞΩ ΧΙΟΝΙΖΕΙ!!!!


Το πρωί ξυπνήσαμε με μια ευχάριστη έκπληξη, έπεσε το πρώτο χιόνι και όλα ήταν άσπρα!!!!!


Στο σχολειό  ήρθαμε ενθουσιασμένοι με πλατιά χαμόγελα!!
Συνέχεια βλέπαμε έξω από το παράθυρο.
Τι είναι το χιόνι;
-Είναι νερό...
-Είναι πάγος....
Δεν πάμε εξω να το πιάσουμε να δούμε!


Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

3 Βραβεία για το  blog μου 


Το Πιο Ωραίο Σχολείο Είναι Το Νηπιαγωγείο

Ευχαριστώ πολύ τις φίλες και αγαπητές συναδέλφισσες για τα βραβεία που μου έστειλαν

Δώρα Χουλιάρα από το 1ο και 2ο Νηπιαγωγείο Νεάπολης Κοζάνης 

Όλγα Αντωνίου από το Όλγα Νηπιαγωγός

Μπούσου Μαρία από το Ο Κήπος με τα Χρώματα




Τα ιστολόγια στα οποία εγώ θα δώσω το βραβείο είναι τα εξής:

  1. Στην Όλγα για το blog  Όλγα Νηπιαγωγός
  2. Στον Ηλία για το blog του Εμείς οι Νηπιαγωγοί 
  3. Στη Μαρία για το blog Ο Κήπος με τα Χρώματα
  4. Στη Δώρα για το blog 1ο και 2ο Νηπιαγωγείο Νεάπολης Κοζάνης 
  5. Στην Έφη για το blog 2ο Νηπιαγωγείο Καστοριάς 



ΟΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΒΡΑΒΕΙΟ

1. Να δημιουργήσετε link για το Blog που παραλάβατε το βραβείο!

2. Να τοποθετήσετε το βραβείο στο post σας.

3.Να δώσετε με τη σειρά σας το βραβείο σε 5 blogs με λιγότερους από 200  followers.

4. Να ειδοποιήσετε τα 5 blogs  που επιλέξατε για βραβείο

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ


Με την έναρξη της Δανειστικής Βιβλιοθήκης ενημερώνουμε τους γονείς για τη λειτουργία της και για το πως μπορούν να διαβάζουν με τα παιδιά τους ένα βιβλίο, ώστε να τα βοηθήσουν να αγαπήσουν το βιβλίο και να μάθουν να διαβάζουν. 
την παρουσίαση την ετοίμασα βασιζόμενη στο βιβλίο
HOW TO DEVELOP YOUR CHILD'S MIND του Robert Fisher

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΣΙΑΣ ΚΙΝΑ






ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΥΣ

1


2